Bejo/Dinto verslaat Hevo ondanks psychologische oorlogsvoering

ingevoerd op 24-4-2005

  • Het ”wedstrijdprogramma”
  • Het trotse team (foto fam. Oud)

Gepubliceerd:

Zaterdag 23 april was de dag van de 1e PD-wedstrijd voor onze 1e damesteam. De dames vertrokken met een krappe selectie naar Sporthal Hoogerheyne in het idyllische Heino (vlakbij Zwolle). Daar aangekomen werd gelijk duidelijk gemaakt hoe het spelletje deze dag gespeeld zou worden … hard !!  De dames waren een uur voor de wedstrijd gearriveerd bij de sporthal maar mochten de kleedkamers en ook de zaal niet betreden ! De kantine werd in mum van tijd gebombardeerd tot kleedkamer. Zonder blikken of blozen werd er van kleding gewisseld onder toeziend oog van de scheidsrechters !, het kantinepersoneel en ook Leo Snepvangers. De toon was gezet.

De wedstrijd zat vol spanning, zelfs zo erg dat de bijgevoegde foto (en alle gemaakte foto’s) vol trilling op het beeldscherm verschenen (excuses hiervoor). Tegenstander Hevo bleek over een jonge en sterke selectie te beschikken waaronder een aantal B-meisjes die al een pittig balletje konden slaan. De 1e set ging redelijk eenvoudig naar Bejo/Dinto met 25-15. De 2e set werd het al moeilijker, maar werd ook nog gewonnen met 25-23 ondanks een achterstand van zo’n 5 punten in het midden van de set.

Hevo zette de derde set de schouders er weer onder door het luid aanmoedigende publiek. Dinto moest het doen met de eigen spelersbank, Vader en moeder Oud, moeder en zus Dekker, Ton Liefting (supervlagger), vader en moeder van Dijk, voorzitter Bobbes en bestuurslid Joost. Hevo wist het tij te keren waarbij Dinto te veel fouten maakte, 14-25. Ook de 4e set ging het moeizaam bij Bejo/Dinto. Er waren kansen om deze 4e set te pakken, helaas lukte dit niet, 22-25.

De laatste en beslissende set was de spanning te voelen in de Sporthal. De dames begonnen goed en kwamen op een 13-8 voorsprong. Dit kon niet fout gaan … zou je denken. Door de zenuwen (is het vermoeden) en ook nog een discutabele beslissing van de 1e scheidsrechter stond het zowaar weer 13-13. Uiteindelijk liep het goed af door te winnen met 16-14. De oksels waren nat van de spanning.

Later in de kantine aangekomen heeft Bobbes, de voorzitter, nog even verhaal gehaald over het kleedkamerincident bij de voorzitter van de tegenstander. In de kantine bleken ook nog wedstrijdprogramma’s te liggen … zo leek het. Het enige wat erin stond was een epos over de bepaling van de wedstrijddag met als titel Een één-tweetje tussen bureaucratie en onsportiviteit (hiermee worden bedoeld de Nevobo en Dinto).

De dames lieten hierop in de kantine luidkeels horen hoe ze erover dachten:
Ze zijn gesloopt !!