Ter voorbereiding op het nieuwe seizoen hebben we een aantal oefenwedstrijden gespeeld op 3e divisie niveau. Daar kwam uit dat het goed voor ons is dat we dit jaar promotieklasse spelen. We werden zeker niet hard weg geslagen en we hebben wel wat setjes gepakt, maar winnen lukte ook niet helemaal. De oefenwedstrijden waren goed om aan ons “nieuwe” team te wennen. Het team is niet echt nieuw, maar er zijn wel wat aanpassingen gemaakt. Onze wereldreizigster en team oudste Misha is weer terug na een jaar weg te zijn geweest. Beau is er bij gekomen om de spelverdeling te versterken. Lois is weer terug in de meiden competitie gekomen na een aantal jaar met en tegen jongens te hebben gespeeld. Cindy is van de diagonaal positie naar passer loper gegaan en Daphne is van het midden naar de diagonaal gegaan.
Zaterdag 19 september was het eindelijk zo ver. Ruim op tijd waren we in de sporthal om ons voor te bereiden op de eerste echte wedstrijd in de promotieklasse tegen Spaarnestad. We begonnen met een praatje in de kantine (met onze pupil van de week Robin), gingen door naar de kleedkamer om vervolgens warm te kunnen lopen.
De wedstrijd begon wat rommelig, de pass kwam niet aan en er kon geen aanval gemaakt worden. De eerste paar punten gingen naar de tegenstanders, maar we konden de service terug pakken. Deze set wonnen we met 25-19.
De tweede set is een heel ander verhaal. We kwamen ver achter en de koppies gingen hangen. Na een time-out ging de knop om, we begonnen weer echt te volleyballen. We hadden het publiek letterlijk achter ons staan, wat waren zij enthousiast. Met een lange service serie en mooie aanvallen, kwamen we terug. De set werd gewonnen met 25-22.
In de derde set leek het wel alsof we moe waren, hoe kan dat nou met een opstelling met meiden van 16 en 17 jaar?? Het enthousiasme was ver te zoeken en deze set kunnen we ook maar beter even snel vergeten. De set ging verloren met 13-25.
De vierde en laatste set ging erg snel. Iedereen zat er helemaal in en we waren niet te stoppen. Onze ex-coach Erik P zou gezegd hebben “Meiden, ze zitten in een wak. Nu blijven duwen”. En dat deden we, punt voor punt. Matchpoint… en gewonnen! 25-6.
Na afloop van de wedstrijd hebben we nog eventjes nagezeten met een deel van het team en ’s avond kwamen we elkaar allemaal weer tegen in Ahoy.
We staan nu gedeeld eerste en we hopen op een goed seizoen.
Kus van de meiden van dames 1
